Kerstmis 2014 -
Nieuwjaar 2015
Kerstmis is bij uitstek een
mogelijkheid om ons als individu én als organisatie te bezinnen op onze
motivatie om ons werk als opvoeders en
onderwijsmensen te doen en te blijven doen.
Ondanks alle ellende die het
geluk van mensen, kinderen, ouderen bedreigt.
Ondanks oorlogen, honger,
epidemische ziekten, haat en nijd om ons heen, worden er elke dag opnieuw
overal op de wereld kinderen geboren.
Kinderen, van wie de ouders
geloven in een toekomst.
Kinderen die récht hebben op een
toekomst, op liefde en verzorging, op tederheid, op de mogelijkheid onbezorgd te spelen en op te groeien tot gave
mensen.
Jongeren die recht hebben op onze
volwassenheid.
Het is goed en hoopvol om met die kinderen in
onze gedachten en gebeden ook nu weer het kerstfeest te vieren, nu weer dóór te
gaan naar een nieuw jaar.
Het is waar wat de dichter
Wilmink schreef: “Kerstmis lijkt ons keer op keer vrede te beloven, maar
kanonnen dreunen weer, als de lichtjes doven ”
Maar er zijn ook kansen.
Altijd weer. Er is altijd hoop. We willen samen als wereldorganisatie van
onderwijsmensen de hoop levend houden dat we ieder op onze plaats, met ons
gelovig ploeteren iets kunnen blijven doen aan het vervolmaken van de
schepping, het geluk van kinderen, van
jongeren en zelfs volwassenen.
Laten we duidelijk zijn: wat
ons bindt, is de liefde voor het kind. Uit het spelen van het kind putten we,
ondanks alle leed ver weg en dicht bij,
hoop.
Daarom: zalig Kerstfeest en een
gezond, gelukkig, vredevol 2015!
Guy Bourdeaud’hui,
Algemeen voorzitter UMEC-WUCT
Alternatieve Kerstboodschap 2014
en
wensen voor een nieuw jaar …
Het is een mooie gewoonte om vele
mensen uit diverse familie-, vrienden-
en professionele kringen van harte een zalig Kerstmis en een uitstekend, vooral
gezond nieuw jaar te wensen: even zo vele warme contacten, boodschappen met
banden van vriendschap, sympathie
en empathie. Dit alles vormt duidelijk
een warm menselijk teken van
altruïstische, positieve ingesteldheid.
Graag doen we hier met
UMEC-WUCT aan mee met evenzeer echt gemeende wensen aan ieder die dit leest…
Dit jaar nochtans doe ik het dubbel:
met een eerste ‘algemene wens’ (zie hiervoor), maar hier nu ook met een
alternatieve boodschap, eerder met ‘bloedend hart’. Dit,
niet omdat het met UMEC-WUCT niet
goed zou gaan (integendeel!!), maar vooral omdat het in de loop van de voorbije
jaren absoluut
echt niet goed gaat met een groot
deel van onze medemensen.
Zo worden we frequent om de oren geslagen en tracht men
continu ons geweten wakker te schudden
tegen de opwarming van de aarde, het gebruik van diverse giftige, zeer
moeilijk afbreekbare substanties, de honger, de ziekten, kortom de miserie in de wereld.
Wat me extra opvalt, is de
nonchalance, de zorgeloosheid, waarmee
blijkbaar de meeste mensen en instanties
omspringen met nog andere,
diepmenselijke drama’s, zoals
o.m. het dagelijks nieuws over schipbreukelingen, oorlogen,
guerrilla’s en het onmenselijk bejegenen
van de medemens via het vereffenen van de meest diverse, brutale ‘afrekeningen’.
Zo worden we met dagelijkse
regelmaat geconfronteerd met en zelfs visueel afgestompt door de grofste
misdaden tegen de mensheid, waarbij niet
geaarzeld wordt in naam van Allah de meest onterende, beestachtige misdaden te
plegen en er blijkbaar, totaal
gewetenloos, nog bij te staan
triomferen. Heeft de wereld dan zo gefaald in zijn opvoeding en onderwijs door er totaal onvoldoende een minimaal respect, menslievendheid, naastenliefde, altruïsme in
te heien?? Is wat wij meemaken in de
XXIe eeuw het deprimerende resultaat van
onze toch wel permanente inspanningen om te leren een goed mens te zijn en te
blijven?
Missen we zelf de moed niet om hierover –met meer dan afgrijzen- de quasi dagelijkse berichtgeving te
volgen? Of kijken we snel ‘zedig’ naar andere, voor ons interessantere zaken en schuiven we de
beelden van en verhalen over die hulpeloze massa martelaren vlug van ons weg als een
fait-divers, iets dat we toch niet in de
hand hebben?? Hoeveel kinderen en volwassenen hebben hun oprecht andersgelovig zijn niet betaald met hun leven en hebben met
hun bloed het uitgedroogde woestijnzand
doordrenkt, terwijl verantwoordelijken van divers pluimage inderdaad zedig de
andere kant opkeken en te laf waren
om duidelijker posities in te nemen, laat staan intelligent te reageren?
Missen we effectief de moed om
–zelfs ondanks een terechte gezonde
terughoudendheid!!- te kijken naar wat er met ménsen gebeurt in
oorlogsgebieden, waar naasten, collega’s,
onschuldigen, zo maar brutaal worden
afgeslacht, ja, zelfs gekruisigd (!), omdat ze verondersteld worden ànders te
zijn. Is het geen must om terecht te reageren tegen een holocaust waarmee men
‘andersgeoriënteerde’ godsdiensten en volksstammen tot in de wortels tracht uit
te roeien? Toppunt van afstomping!! En dit anno 2014 – 2015!!
Zijn wij ons voldoende bewust dat,
terwijl wij “Stille Nacht” zingen,
ergens in Afrika zinloos getriomfeerd
wordt met een
zoveelste heruitgave van Tibbhirine… in het kwadraat en dit omwille
van dwaas fundamentalisme. De meest
diverse, onpeilbare menselijke
beproevingen bezwaren op die manier elke
gemeende vredeswens!
Trouwens, hoeveel naamloze collega’s
maken/ maakten deel uit van die slachtpartijen en dit, o gruwel, aan beide
zijden van de barrière? Ook collega’s
dus die, totaal zonder enig moreel kompas, een verdwaasd leven willen
leiden ? En is onze attitude om het
hoofd te blijven afwenden dan wel de
juiste? “Wat heb jij gedaan
voor je naaste ?”
In feite stellen we met leedwezen
vast dat tweedracht, ruzie, wraak,
oorlog, … vrank en vrij door de grote mensenpoorten binnen stromen en dat schamele vrede zijn weg
maar niet kan vinden tussen de spleten
van de achterdeur!
Voor de nieuwe generaties is er alleszins
een dwingende en dringende boodschap: véél
meer tijd spenderen aan kinderen
en jongeren, véél meer vredestijd investeren in de opgroeiende volgende
generaties, dit alles samen met een
herbeleefde geloofsethiek en een alles omvattende onderwijswarmte die zijn
kracht blijft putten in de diepe waarden van het geloof en het onderwijs.
Met een lichte parafrase blijft onze eeuwenoude kerstwens nog steeds
actueler dan ooit: “Vrede op aarde
aan alle mensen, …speciaal ook aan diegenen die
(nog niet) van goede wil zijn!”
Guy Bourdeaud’hui,
Algemeen voorzitter UMEC-WUCT
Nessun commento:
Posta un commento